Miasto ogrodów

Do Legnicy należało nadzwyczaj wiele parków i ogrodów.  Są nawet zdania, według których, biorąc pod uwagę wielkość i liczbę mieszkańców, Legnica byłaby po prostu niemieckim miastem ogrodów.

Podobnie jak w innych miastach, w wieku 19 rozebrane zostały umocnienia a wolne tereny obsadzone zostały drzewami przede wszystkim lipami, i krzewami; w ten sposób powstały aleje, promenady i place. Tam gdzie to było możliwe, także w mieście były nasadzane drzewa. Do sławy Legnicy jako miasta ogrodów przyczyniło się także Wzgórze Zwycięstwa. Możemy je podobnie jak Lasek Mieszczański i park Ruffera nazwać parkiem leśnym.

Najsławniejszą z atrakcji turystycznych w „Starym Parku” był gaj palmowy urządzony w roku 1905. Rosło tutaj około 150 palm do 12 metrów wysokości. Duży staw o powierzchni 600 metrów kwadratowych był największym ogrzewanym stawem w Europie. W ciepłej wodzie o temperaturze 30 stopni Celsjusza rosły rośliny wodne pochodzące z tropików, między innymi Victorie Regia i Victoria Cruciana, indyjskie kwiaty lotosu i wiele lilii wodnych. Staw był otoczony tropikalną roślinnością, bambusami, trzciną cukrową, bananami, drzewami figowymi i pnączami. Przy pergoli obok stawu rosło 5000 odpornych na warunki zimowe kaktusów. Poza tym znajdował się tutaj japoński ogród ozdobny. „Świetlna fontanna“ była oświetlana w czasie ciepłych nocy letnich.

Lecz punktem szczytowym była bez wątpienia duża palmiarnia, urządzona w roku 1898 jako kwatera zimowa i pomieszczenie wystawowe dla palm i roślin tropikalnych, fundacja radcy handlowego Baera. Kopuła miała 12 metrów wysokości, na trasach długości 250 metrów zwiedzający mogli podziwiać egzotyczne rośliny, pomiędzy nimi liczne orchidee, a zimą także miejscowe kwiaty. Legniczanie mogli bez wątpienia twierdzić, że to urządzenie jest jedyne w swoim rodzaju w całych Niemczech.

Od roku 1840 Legnica przeprowadziła około 20 większych i mniejszych wystaw dotyczących uprawy ogrodów, między innymi w roku 1910 „Niemiecką wystawę róż i śląskiego ogrodnictwa". Następnie w dniu 25 czerwca 1927 roku otwarto wystawę "Gugali". Pełną nazwą było "Wystawa niemieckiego ogrodnictwa i śląskiego rzemiosła Legnica 1927". Honorowymi patronami byli prezydent Rzeszy von Hindenburg i pruski premier Otto Braun. Wystawa obejmowała jak na owe czasy ogromną powierzchnię 325 000 metrów kwadratowych. Błonia („Hag”) były urządzone jako wystawa rzemiosła i park rozrywki.  Wystawa trwała trzy miesiące; przybyły 2 miliony zwiedzających. Gugali była najbardziej znaczącym wydarzeniem pomiędzy obiema Wojnami. Wystawiano w Starym Parku Miejskim łącznie z palmiarnią i na Łące Bergera”. Wszystko zostało specjalnie urządzone dla Gugali wraz ze stawami, wyspą, zespołem fontann, niezliczonymi krzewami róż i wieloma rzeźbami.